Biz, Müslüman idik ailemiz de Müslüman,
Her ne canlı olursa taşımalıydık vicdan…
Tanıdığım sülalem vicdanlı kullardandı,
Hep merhametliydiler vicdan taşıyorlardı…
Ne onun köpeğine ne ona sataşırdı,
Ne şikâyetçi olur ne de kınatırlardı…
Bir hayvan yakınlaşsa sev oğlum, derlerdi,
Hep hatırladıklarım Rab’bime sevgiliydi…
Zalim olmamışlardı zulüm etmemişlerdi,
Hakk’a gönüllüydüler, cahil de değillerdi…
Biz, ailece böyle hâlen de Müslüman’ız,
Merhamet hususunda Rab için inançlıyız…
Komşularım da böyle hep merhametliydiler,
Belki böyle bilirdik böyle bilinmiştiler…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 11.6.2016 02:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!