sevmiyorum
alaca karanlığıma doğan güneşi
alıcı kuşlar gibi
peşimden gelen rüzgârın ılık nefesini
sevmiyorum
her gidişinde
bir basamak daha gözlerimin inişini
ve bir mum alevinin bile yüreğimi titretmesini
sevmiyorum
köklü bir ihânetin
günden güne ağacı kemirmesini
ve yokluğunun
yalnızlığı; ağır bir suçlu gibi
tek ayak üstünde bekletmesini
sevmiyorum
sensiz kalan beni
yüreğimi acıtıyor
bahçemdeki hanımeli ile sarmaşığın
gözler önündeki sevişmeleri
gel umudumun yeşili! ...
güldeki dudak izin kurudu
Kayıt Tarihi : 23.5.2006 12:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve şair; bir aşığı ağlatmaktan zanlı
serin bir ıslaklıkla
meftuniyetimi taksim ediyorum
güldeki dudak izin kurudu...!
off off...Asima ya şiddetle katılıyorum..!
harika..
dize dize..
Her bölüm yaşanmışlıklardan bir kesit gibi öylesine
kör bıçak.Bu şiirin beni çok etkiledi Tülay'ım.
Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (16)