Sessizlikteki ses,
Sus artık.
Rahat bırak zihnimi.
Düşümü en derin yerde kestin.
Soğuk terler sızıyor şakaklarımdan,
Çoktan aştın haddini.
Dünyamın yalnızlığı,
Odamın karanlığı,
kirlenmiş yastığım bile
Hepsi de benden yana.
Gitsin diyorlar sana.
Ne uyumak isterim,
Nede sesini duymak
Düşlerim var bedava
Düşünmek istediğim,
Sakın! harcama beni.
Bir bülbül kadar gerçek
Uçan kanatlı filler
Sıcak tene dokunan
Hayali yorgun eller.
Can bulur gibi birden
Oyuncak bir kız bebek
Hepsi de korkar
Ve hayalim matlaşır.
Sessizlikteki ses
Derinlerden netleşir.
Ekrem KILINÇLI
Ekrem KılınçlıKayıt Tarihi : 17.4.2015 19:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
uzun süre işsiz kaldığım zamanlardı. bu durumun yarattığı stres nedeniyle kafamda tiz sesler peyda olmaya başladı. iyiden iyiye uykumu kaçırmaya başladıklarında onlarla konuşuyor hatta kavga ediyordum. Yine kafamda ki sesle anlaşamadığım bir gün, herkesin kavgamıza şahitlik etmesini isteyip yazıya dökünce ortaya böyle bir şiir çıkmış oldu.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!