Sessizlikle Şiiri - Zeynep Beşen

Gece batıyor yüzünde
Seni seviyorum

Bir şehir kucağın da uyuyor dağların
Seni seviyorum

Rüzgâr uyanıkları yokluyor
Seni seviyorum

Gürültüler sessizlikle sarmaş dolaş
Seni seviyorum

Yıldızlar seni hatırlatıyor
Seni seviyorum

Korku dağları yerle bir oluyor
Seni seviyorum

Ay utanmadan geceyi aydınlatıyor
Seni seviyorum

Beş dakika sonra öle bilirim
Seni seviyorum

Yaşadığımi şimdi daha iyi anlıyorum
Seni seviyorum

Dünya beni üzemez bir hal aldi
Seni seviyorum

Sayen de yara almaz bir boyuta ulaştım
Seni seviyorum.

Olan cesaretime çift dikiş attım
Seni seviyorum

Gurur ahmaklarin huyudur
Ahmakliktan azad olup
Seni seviyorum.

Aradığım şarkıyı nihayet buldum ,dinliyorum.
Seni seviyorum.

Ölsem de gam yemez bir hâl oldum
Seni seviyorum.

Cennet isteği beni terk etti
Seni seviyorum.

Cehennem korkusu beni terk etti
Seni seviyorum.

Putculuk adına ne varsa yıktım
Seni seviyorum.

Süssüz püssüz bir bardağın için de ki su eşsiz ve buyuleyicisin
Seni seviyorum.

Sana mecbur değilim
Seni seviyorum

Sana muhtaç değilim
Seni seviyorum

Adin senin olduğu için .
Seni seviyorum.

Adin olmasa da seni seviyorum.

Bir gün toprağa karışacagimizi bile bile
Seni seviyorum.

Adımı benden aldin
seni seviyorum.

Beni hiçlik eksenine kattın
Seni seviyorum.

Seni severken
Keşke zehrini vücudumdan attım
Seni seviyorum.

Seni severken
Pişmanlık büyüsünü ruhumdan arındırdim.
Seni seviyorum.

Senden kaçmıyor
Seni sıķmıyorum
Seni seviyorum ..

Senden kaçmıyor karış da durup sana bakıyorum.

Kimi yerde gök yüzü
Kimi yerde gece
Kimi yer de gündüz
Kimi yerde tavan
Kimi yerde orman
Kimi yerde rüzgar
Kimi yerde duvar
Kimi yerde su
Kimi yerde hava
Kimi yer de insan olup
Sana bakıyorum.

Sana bakmak güzel
Seni seviyorum.

Varlığıni bilmek güzel
Seni seviyorum.