Sessizlik yalnızlıkta tuzak

Geceden kalma bir yağmur serinliği var ruhumda ,
Güneşi görmüş o çılgın gözler karanlık pencerede ,
Yerden kesilmiş iki yalnız ayak bakınmakta gizlice ,
Gece boyu ağlayan insanlar tozu toprağı kurutmuş ,
Sessizlik alev olmuş o güzelim yalnızlıkta beklerken ,
Çıra gibi özleşen yüreğin içinde kantıran olmuş ,
Düştüğü yerde alev alan, sessizce yanan siyah duman ,
Yok oluşu gözlerimde arayan bir rüzgar esiyor sakince ,
Şimdi dünya mı dönüyor sen mi dönüyorsun ey fani !
Dünya dönüyorsa bil ki senin için ,
Eğer sen dönüyorsan vazgeçilmez birisin ,
üstelik eski bir şarkı gibi unutulmaz .