SESSİZLİK KÖPEĞE BENZER
Bir gece koşarak pencereye,
Perdeyi araladığında
Dışarının,
İhanet dolu olduğunu
Gördüğün zaman
Kafanda,
Kudurmuş bir köpek olur sessizlik.
Salyaları akan,
Derinlerde cam gözleri, soluk
Kimseyi görmeyen,
Ok gibi
Ölüme koşan burnu,
Oynak gözbebekleriyle
Yaşamdan kopuk,
Anlamsız daha doğrusu.
Boş bir ovada…
Ağır giden bir tren yolculuğuna
Benzeyen umarsız,
Beğenmeyen hiçbir şeyi
Hayata yarım ağız
“kötü” diyen,
Sıkıntılı, huysuz
Vurulduğu zincirden
Kurtarılmayı bekleyen,
Köpek durumunda sessizlik.
07.11.2009
Rıdvan YıldızKayıt Tarihi : 3.5.2010 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!