9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Biz insanlar acılı ortaklarıyız bu sessizlik kıyametinin,
Oysa güneş, toprak ve deniz tek başlarınadır,
Üstümüzde gülen yıldızlar,
Altımızda inleyen toprak ve hüzün dolu göklerimiz,
İnsanlardan bin kat daha sadıktırlar hayata.
Geriye kör ruhların kararttığı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta