Sessizlik Kıyameti Şiiri - Kasım Kobakçı

Biz insanlar acılı ortaklarıyız bu sessizlik kıyametinin,
Oysa güneş, toprak ve deniz tek başlarınadır,
Üstümüzde gülen yıldızlar,
Altımızda inleyen toprak ve hüzün dolu göklerimiz,
İnsanlardan bin kat daha sadıktırlar hayata.

Geriye kör ruhların kararttığı,
Suların hüznü kalacak ardımızda,
Bir gün yapışacak yakalarına ellerimiz,
Karanlıkta büyüyen boş zihinler,
Bilmezler gelecek günlerimizin,
Ne kadar net ve renkli olacağını.