Sessizliğine Sığmayan Özlemim”
Ben seni özledim…
Ama öyle basit bir özlem değil bu;
Bir sesin eksikliğiyle başlayan,
bir gülüşün yankısında büyüyen,
geceleri içime sığmayan bir özlem bu.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




O bir anda susmadı. Belki başka birisi olsa cevabını verip kesip atardı. Ben onu çok üzdüm. Çaresiz kaldı bu kaderimizde ve kederimizde.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta