Sessizliğin icinde Şiiri - Mesut Başar

Sessizliğin İçinde

Sen bana sözcüklerle geldin,
ben sana gözlerimin derinliğini açtım.
Sen harflerden bir yol çizdin,
ben kalbimin taşrasından yürüdüm sana.

Dudakların konuştu,
ama ben yalnızca sustuğunda
daha çok işittim seni.
Çünkü sesin değil,
sessizliğin yaraladı beni.

Senin cümlelerin göğe asılı fenerlerdi,
benim bakışlarımsa
karanlıkta yanmayı seçmiş mumlar.
Birbirine değmediler,
ama aynı geceyi aydınlatmaya çalıştılar.

Bazen anladım,
biz aynı dili hiç konuşmadık:
Sen anlatmakla oyalanırken
ben, içimde sakladığım fırtınaları
yalnızca sana göstermek istedim.

Ve işte şimdi
senin sözlerin havada kayboluyor,
benim bakışlarım
yerin altında kök salıyor.