Göklerden yavaşça indi perdeler,
Bilmem o aydınlık yüzler nerdeler?
Sular kararınca sustu kıyılar,
İçimde uyandı eski korkular.
Korkudan değil bu titreyen sesim,
Kesildi rüzgârla benim nefesim.
Yıldızlar çok uzak, yıldızlar serin,
Dibini göremem ben bu göklerin.
Gözümden silindi bildiğim her renk,
Kalmadı dünyayla aramızda denk.
Bir gölge oyunu sanki yaşamak,
İniyor derine basamak basamak.
En sonda dağılır gördüğüm bu düş,
Sanki saçlarıma dökülür gümüş.
Kapansın kapılar, sussun ey diller,
Ruhumu okşasın o serin yeller.
23/07/25
Halil TuranKayıt Tarihi : 27.11.2025 09:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!