Her gece ağlayışımda , gözlerin...
Maçhul hali , aşık unutan...
Dünya bin yalan , gittiğinden beri
Kalem kağıda dokunmaz oldu
Ne zaman sustu iki aşk arasındaki fısıldayan besteler..?
İçimdekini resme dökemez parmaklarım
Bunu masal mı sandın?
İçimdeki hasreti çaldın
Kalemimi elimden aldın
Şimdi nasıl susturabilirim içimdeki çocuğu
Oysa ki masumdu duygularım
Yavaş yavaş yıktın aşk kalemin surlarını
Kalmadı inan gücüm
Ne yazabilmeye , ne yürüyebilmeye
Ağlıyor içimdeki çocuk
Gel tekrar dön bana
Sustur ne olur her şeyi
Göremiyor gözlerim...
Toparlanamıyor sözlerim
Gelde sustur içimdeki çocuğu
Gelde kurtar beni bu girdaptan
Zaman yavaş yavaş yüzüme çizgiler bırakmadan...
Gel al kalbimi...
Sessizliğin acıtıyorken içimi...
Ali UNUTAN
13 Ağustos 2009
Kayıt Tarihi : 1.7.2017 03:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Unutann](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/01/sessizligin-acitiyorken-icimi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!