Yıkıntıların arasından
cılız ama tazelik kokan sesiyle
Haykırdı
Dilinin ucundaki çağlayanda
akıp giden kelimelerden daha ağırdır
geride kalanlar
Geride
Ah
Oysa
Sessizlik ölümcül bir uçurumdur
Kendi sesine sağır olanlar için
Yankısında sesini çoğaltan dağın
O edalı gölgesi bile
bir yere kadar uzanabiliyorken
Sessizliğimde ki bütün dilllerde
boylu boyunca uzanan sesin
içine doğru bağırdığın kuyudan
hasretle yankılanıp
kulaklarımı çınlatıyor
Hiç durmadan...
Kayıt Tarihi : 11.9.2017 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*
içine doğru bağırdığın kuyudan...Bu dizede , durdum düşündüm uzunca...
Bu dize bana, ninemi anımsattı. Bilirim o kör kuyuları...Her kırıldığında;* bir körkuyuya dökmeliyim içimin kırgınlığını* derdi. Ben de her daraldığımda, sözcüklerimi kaybetteğimde o kör kuyuyu düşünürüm...Ya yeniden kendi sesimi duyarım, ya da zehrimi akıtıp kurtulurum, özgürleşirim..
Ne güzeldi okumak. Kalemin hep yazsın sevgili Kezban. Yolaçıklığı dileğimle sevgiler :)
TÜM YORUMLAR (1)