Bir duman tüter ki uzaklardan,
Çocuk sesleri yükselir sokaklardan,
Bir akıl danışayım dedim yorulanlardan,
Köyün insanları sessizliğe bürünmüş.
Kır çiçeklerinin kokusu yayılırken,
Bir çift eski toprak birbirine sarılırken,
Tam sıcak kanlı insanlara alışırken,
Köyün insanları sessizliğe bürünmüş.
Alaca bir karanlık kaplarken etrafı,
Kulak ardı etmeden söylenen her lafı,
Burda sessiz kalmış akıllısı safı,
Köyün insanları sessizliğe bürünmüş.
13.05.2009
Neşe FidanKayıt Tarihi : 15.7.2009 01:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!