Kimler yok ki bu altı kül grisi, üstü haki mor vadide?
Bir çocuk, gülüşüyle gömülmüş...
Bir Baba suskunluğuyla mühürlenmiş taşlar,
isimleri değil, eksik cümleleri taşır.
Anne feryatlarını, rüzgâr tanıyanlara taşır.
Dua gibi susar bu vadide gökyüzü.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta