Sessizdi Arnavutköy Şiiri - Hasan Can

Rüzgarlı bir akşamdı arnavutköy`de,
Sokaklar sus pus olmuştu,
Işıkları sönüktü evlerin,
Kimse kalmamıştı sanki yaşayan bu köyde.

Aşka ait bir olay bir kelam duyulmuyordu,
Akşamdı arnavutköy`de kaçamak aşıklarda yoktu,
Hafif okşarken tenimi rüzgar ve bakarken yıldızlara,
Hayale daldığım andı, omuzumda bir ağrı oluştu.

Sızlandım azıcık, küçük bir ağrı vurdu sadece,
Geçmiş yılların sancısı acıya dönüşünce.
Sessizdi arnavutköy, ölüm gibi,
Aşılmaz dağ gibi, senin gibi.

Rüzgarlı bir akşamdı Arnavutköy`de,
Karanlık suskun, ben masum.
Bir keder, bir hüzün yüzümde,
Yolumun üstündesin belki,sana geliyorum.