Sessizce... Şiiri - Gülay Zıhna 2

Adı “Şık”mış
Oturduğumuz yerin
Dostlar yanı başımda,
Yine uzun uzun bakıyorlar gözlerime
Belki anlıyorlar
Bakışları öyle en azından,
Ben sessizim
Haklılar biliyorum ya
Utangaç çocuklar gibi saklanıyorum.
Çok şaşkınım bir yandan,
Yaşadığın yer, nasıl da kalabalık
İnsanlar nasılda koşuşturuyorlar sağa sola,
Oysa hayallerimde,
Daha bir güzeldi
Ne bileyim daha bir sıcak
Sen yaşıyorsun ya,
Daha bir huzurlu olmalıydı
Sesin gibi, meltem ferahlığında
Oysa burası ne bileyim
Bir başka işte
Hayallerim mi onca güzel kılmış
Yaşadığın yerleri?
Yoksa sen yoksun diye mi?
Bilemedim……
Kahve istiyorum
Yanında da çok sevdiğim sigaram
Bir kahve içseydik ya baş başa
Belki o zaman aydınlanırdı gökyüzü
Bunu hayal etmek bile yasak ya,
Bu yüzden sanki ben değilim
Hayallerimin, aşkımın sahibi başka
Ve sevdam olmadan yanımda
Yaşadığın şehir bile boş bir yalnızlıkta …

Adı “Şık” mış
Oturduğumuz yerin
Günlerden hangi gün
Saatlerden hangi saat
İnan şimdi bilemedim….