Sıkıntı süzgecinden geçmiş gibi
Kaydı olmayan fırtınalardı gençlik
Her mevsimde bir ilkbahar aradık durmadan
Nefes nefeseydi ömür yokuşlarda
Adresim bile yoktu bahçemde
Yamalı bohçalarda saklıydı geçmişim
Masumane neşelerim vardı yüzümde
Gül dikenleriyle çizilmiş
Ağaçlar gölgesizdi uzaklarda
Sık sık yola çıkardım bulutlardan oluşan
Gök kubbe altında bir ben vardım
Tek sığındığım yerdi
Kalbimle şakalaştığım olurdu ama
Sığınaklardan uzak kalırdım
Kalabalıklar da bensiz kalırdı
Ben çoğunlukla takılırdım yüreğime
Şakalaşırdık içtenlikle gülüşerek
Laf lafı açardı birbirine benzeyen
Gömleklerimizin rengi bile tozpembeydi
Renklerle zevkleri hiç tartışmazdık
Yıldızlar hep sessiz ve sakinlerdi
Hayallerim kadar geniş yerleri vardı
Aşkı anlattığımda lafımı hiç kesmezler
Gözleri pırıl pırıl olurdu
Tebessümle beni dinlerlerdi
Çünkü aşkın ne olduğunu bilirlerdi.
20.12.2023
Kayıt Tarihi : 20.12.2023 09:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayallerim kadar geniş yerleri vardı
Aşkı anlattığımda lafımı hiç kesmezler
Gözleri pırıl pırıl olurdu
Tebessümle beni dinlerlerdi
Çünkü aşkın ne olduğunu bilirlerdi.
DİLİNİZE SAĞLIK
beğeni ile okudum
geçmişe gitseydim çocukluğum da kalırdım
ÖYLE BUYURDUĞUNUZ GİBİ
Geçmişe yolculuk yaptıran nahif bir şiir.Hayâllerimizi bembeyaz bulutlara yüklediğimiz,rehberimiz olan mavi göğ.Geceleri karartırmış sokaklar yoktu,ay dede bize gülümser, yıldızlar göz kırpardı.Özgürlüğümüzü,masumiyetimizi dolu dizgin yaşardık… Kirliydi artık bu dünya,kirletiliyordu çocukluğa,insanlığa dair ne varsa… Sahi ne zaman yitiriyorduk masumiyetimizi içimizdeki çocuğu öldürünce mi.!?
Kutlarım,Üstadım
Sevgi,saygılarımla…
Yorumuz şiir kadar güzel
TEBRİKLERİ SUNARIM.
TÜM YORUMLAR (8)