Sessiz Vedalar Şiiri - Savaş Çetin

Bir sessiz veda hayata kan hücresinde,
Kılıf arasan da biçare,
Zevkten öte; pişmanlıklar kalmış zihninde,
Yer var mı acaba cennette…?

Bir sessiz veda hayata akbaba gölgesinde,
Açlığın kokusu nefesinde,
Kemikten öte; ruhu kalmış bedeninde,
Bir yer ayırın cennette…!

Bir sessiz veda hayata alkolün pençesinde,
Hücrelerin çığlığıyla yaklaşıyor son perde,
Tadından öte; hoş bir seda kalmış rakının deminde,
Yer var mı acaba cenette…?

Bir sessiz veda hayata betonun içinde,
Vicdansızların yükü tonlarca üzerinde,
Ruhtan öte; beden kalmış geriye,
Bir yer ayırın cennette…!

Bir sessiz veda hayata bomba gürültüsünde,
Nedir değişen? Ne geçti eline?
Parçalanmış beden kalmış kaldırım köşesinde,
Yer var mı acaba cenette…?

Bir sessiz veda hayata maden dibinde,
Bir somun ekmek ile dönebilmek için eve,
Özlem dolu bakışlar kalmış karanlığın içinde,
Bir yer ayırın cennette…!