Sessiz ve Yumuşak... Şiiri - Necmettin Ö ...

Şu yalan dünyanın,
Sessizce dönüşü gibi...
Yaşarken sevinçle, kederle insanoğlunun,
İki damla gözyaşı ile,
Uğurlanıp ölüşü gibi...
Toprağa girişi de sessiz ve yumuşak!

Ey! mezarda,
Sessi sessiz yatan insanoğlu...
Nereden geldin,
Gittin nereye? ...
Bütün ömrün sığdı mı?
Başucundaki taşta...
Yazılı iki tarih, bir tireye...
Kimi parçan,
Bulut olup dolaşırken sessizce,
Kimi parçan,
Yağmur oldu, sel oldu...
Doldun gittin birkaç dereye!