Sessiz ve suskun Şiiri - Zaimli

Hüzün hep gözün ötesinde görür acıyı,
Güler oynar menim kimi unutur sancıyı
Öyle derdim var ki,yazmakla unuturum sandım
Oysa kalem kağıda yazdıkça içim içim yandım.

Ellerimiz dua da biz umumi efkar için dua dayız
Uyan ey bedbaht nefsim kalk ki biz hala rüyadayız
Bak değerlerimiz bir bir kayboluyor,Resimleri tek hatıra
Rabbın sana yeter,kula kul olup,sakın kula bel bağlama

Yine Şafak sökmekte ki, bulutlar Mehtabın üzerini örtüyor.
Melekler sabah ezanı ile kamil ruhları gök denize götürüyor
Kimi takılı kalmış hala,gecenin karanlığında sessiz ve suskun
ey zaimli okundu ezan kıl sabah namazını ki, sen nasıl kulsun