sakın, aldırma!
bu, güler yüzlü adama.
öyle;
dışı gülerken, içi kan ağlar.
çünkü,mutluluğu suskunluğudur.
belki;
anlayamadığı,
kimseye bir türlü anlatamadığı...
hani;
fırtına öncesi gelen sessizlik gibi,
yüzüne vuran mutluluğu varya.
onun;
gülerken için için ağladığı,
sessiz tebessüm...
Kayıt Tarihi : 4.9.2007 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!