Yolu ot kaplamış bir sokak gibidir yüreğim
Çocuk cıvıltıları yankılamıyor hiçbir duvar
Hiçbir topuk sesi titretmiyor arnavut kaldırımlarını
Antik bir kanıksanmış yorgunlukla bekler durur ziyaretçisini
Vefalı gizemli bir kadını
Her yıl en çok üç kez
Üç kez iskana açılırdı bu kalp
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim