Sessiz olun Şiiri - İlyas Gültekin

Şşşştt sessiz olun lütfen!

Anılarımın kıyameti kopuyor,
Güvenlerim ihanete, sevgilerim hislere hesap soruyor.
Nedenlerim bahanelere,
Gözyaşlarım vicdanlara sesleniyor.

Şşşşttt sessiz olun!

Bugün burada ruhum ölüyor.
Ecelim sebebini ,
Ömrüm kaybettiklerini arıyor.

Hayal ettiğim şeyler keşkelere,
Umut çiçekleri açtığım her cümle neyselere dönüyor.
İşlediğim sevaplar günaha ,
Ev bildiğim mekanlar zindana,
Emeklerimin hepsi ziyana çıkıyor.

Şşşşttt sessiz olun lütfen !
Çocukluğum uyuyor.

Yaralarım kanamalı ,
Gözlerimde ki ışık kapalı ,
Devler ülkesinde ki !
Cüce gibi,
Bakışlarım korkuya akıyor.

Şşşşşttt sessiz olun lütfen!

Beklentilerim boşluğa,
Canım keskin bıçağa dayanıyor.
Acılarım yanlızlıkla terbiye,
Sızılarım kanımla köreliyor.

Yıldızlar, küsmüş geceye,
Ay göğüme yüz çevirmiş,
Zaman akmayı bırakmış,
Yaşamadan yaşlanıyorum.

Şşşşştttt sakın ses etmeyin !

Çünkü korkuyorum.
Severken katile dönenlerden,
Güzel sözleri bırakıp sövenlerden,
Yolun yarısında dönenlerden, Ürküyorum...

Ruhum ölüyor işte,
Duyuyor musunuz iniltilerini.
Toprak çekiyor canı,
Üzerinde soluk çiçekler,
Umutlarımla birlikte hayallerimde yok oluyor.

Şşşşttt sessiz olun lütfen !

Duyuramadığım sesim bağıra bağıra haykırıyor,
Şimdiye kadar bastırdığım çığlıklarımı susturamıyorum.
Dinleyin bak! ahım sizden davacı oluyor.
Yüreğimi de daha fazla yormuyorum.
Kimse görmez sanmayın,
Gören var biliyorum,
Terazi hassas, hesap zor,
Bilin istiyorum.....

Sevda yelleri kaleminden...