Sessiz Ol Heper Şiiri - Merve Acır

Sessiz ol Heper.

Bilirlerse varlığımı kaç çivi çakılır avuç içlerime ,

Kaç çarmıha asarlar beni bilemezsin.

Kanım, ellerine dökülür sıcacık,

Ve sen ,

Amin diye onu yüzüne sürersin.

Sessiz ol Heper.

Bilirlerse benim dokunuşlarımı,

Pusatlarını çıkarmazlar.

Bilemeyiz kim Gayya kim Afra.

Ve sen,

Önün açık yürüyemezsin.

Göllerimizi zehirler, bahçelerimizi biçerler.

Saçlarımı yakar , beni viran ederler.

Duyduğum feveranlara yardım edemem.

Gördüğüm heyelanları tamir edemem.

Ve sen,

Beni yaşatamazsın.

Şimdi büyü Heper.

Ta Akadlardan beri gözlerim seni.

Ta Mezopotamya'nın bağrında tuttum sineni.

Siman ancak başkasına yabancı ,

Ben ellerimle çizdim seni.

Bilmezsin insanlar katleder tüm lavdelenleri.

Sevmezler yangınla baş edenleri.

Gerekiyorsa yan,

Ben küllerinden yaratırım seni.

Bilmezsin insanlar ne duymak ister.

Sevmezler dilini gönlüyle bir edenleri.

Gerekiyorsa sus ,

Ben anlatırım söyleyeceklerini.

Büyü Heper.

Bakma , gör !

Duyma , dinle !

Konuşma , anlat!

Anca böyle var edebilirim seni.

Ta Kalubela'dan beri,

Ruhun ruhuma zincirli.

Şüphesiz şerrim,şeytanlarında gizli.