Sensizliğin ağır bastığı o günlerden beridir,
Çıkmıyorum artık radyodaki programlara.
Ve avazım çıktığı kadar bağıramıyorum,
Kahkahalar da atamıyorum katılırcasına.
Biliyorum,eğlenemeyecekler az da olsa müdavimler,
Yapmaya çalıştığım şaklabanlıklarla.
Bana ne diyemiyorum yine de,
Sensiz mutsuzum ama.
Sensizken az da olsa,ayakta durmamı sağlayan
Tek varlığımdı;
Biri sen,
İkincisi,iki saat boyunca yaptığım şaklabanlıklar.
Şimdi sen benimlesin,
Biliyorum uzaktasın.
Ama benimsin,
Sen benim;
SARI MELEĞİM’sin...
Hatırlar mısın?
Bir şarkı vardı dillerden düşmeyen,
‘’Benim sevdam kırmızı...’’
Bel ki yüreğim kan ağlıyordu kıp kırmızı,
Sensiz geçen o soğuk gecelerde.
Yine de benim;
SEVDAM SAP SARI...
Benim olduğunu düşlediğim,
Günden beri...
SARI SEVDAM’a
Akın Rasim AtaKayıt Tarihi : 3.1.2008 19:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!