Sessiz Gidişin Şiiri - Lütfü Kıyak

Hep umutla beklemiştim hayaller gercek olur diye. Hep dert yandım yokluğuna. Benim bağtımmış dedim çekildim kenara. Ne eylediysem olmadı be güzelim. Geceler ve gündüzler bana gecmez oldu. Senin hatıraların unutulmaz oldu.! Kalbime bir sancı girdi acısı dinmez oldu. Bu yüreğimin yarası geçmez oldu. Gördüm ki mesut değilsin. Anladım ki hala senin aklın bendedir bende.! Bazı sevgiler herşeyden üstündür. Bazı duygular insanın yoldaşıdır. Artık bu sevgiyi bilmen lazım. Artık bu duyguyu anlamalısın ve yaşamalısın.! Bir gün olur belki beni anlarsın. Bir gün olur belki benide anlayan çıkar. Olurya benide bir gün seven olur. O zaman anlarsın benim kıymetimi. O zaman bilirsin benim değerimi.! Seni af ediyorum desem bana dönermisin. Seni bekliyorum desem bana koşarmısın. Gecen mazilerimizi sorsam sana hatırlarmısın. Kendimi af ettirsem benim hayat yoldaşım olur musun.! Ağaçlardan kopan yaprak gibi yok oldun. Dalından düşen meyva gibi kaybolup gittin. Akan ırmak suyu gibi terk ettin beni. Deniz dalgası gibi acımasız oldun.. Duy yüreğimin sesini artık duy. Bu kadar acımasız olma.! Gölgeler düşse yüreğinin üstüne. sakın güneşini söndürme bırak yansın. Umudun yoksa hayatı yaşaması zordur. Düşünceler gercek olsaydı hayat daha da güzel olurdu.