Sessiz gidişin Şiiri - Hüzün Yücel

Dolaşıyorum ıssız gecede
Yalnızlığımla birlikte izliyorum mehtabı
Ve hayalinle başbaşa kalıyorum
Sonra el ele dolaştığımız sokaklar ve
yarını belirsiz derin hayallere dalıyorum
Yaz gecesi mehtabında

Korkunç bir karamsarlıkla başbaşa kalıyorum
Sen yanımda olmayınca
Hızlı adımlarla yürüyorum gezdiğimiz sokakları, caddeleri
Geçmiş güzel bir kaç günü hatırlamak istiyorum
Yüreğimde derin yaralar açılıyor
gidişini düşününce yüreğim kanıyor ılık ılık
Hatırlamak istemiyorum ve bir anda çaresiz kalıyorum

Çünkü o sokaklar, o cadde
güzel başlayan bir ilişkinin tanığıydı
Belki geleceği olmayan
ama yinede yarına planlanan
bir aşkın başlangıcıydı
ve anılarımızda süslediğimiz yarının düşlerini, mehtaba yazmıştım
bu düşünceler arasında kaybolmuşken denize ilişiyor gözüm
sonra da o pazar günü geliyor aklıma
hani o bir ömre bedel,
hani o balıkların ve kuşların tanık olduğu
meltem kokusundaki koca gün
ne mutlu olmuştuk
tekne marmara denizinde süzülürken
bir gece önceden yaşanan mutluluk, diğer güne devretmişti
tüm masumluğunu, tüm coşkusunu
şimdi bunlar sadece anılarda kalmış kalbi acıtan hatıralar
sadece derin bir iç acısı belki...
Çünkü bir sabah,
ansızın ve zamansız gidişin
beni tekrarını yaşamak istemediğim yanlızlığıma geri gömdü

01 / Ağustos / 2005
Saat: 00:45 - CİHANGİR