Sessiz Gidiş Şiiri - Seyrani Göl

Hangi an sustu içimiz?
Hangi kelime yetmedi kalmaya?
Bir yerlerde dur dedim sana içimden,
ama sesim içimde boğuldu.

Gözlerin gitmeye hazırdı,
benimse ellerim hâlâ tutunuyordu.
Bir vedaya sığmayan
kaç anı vardı omuzlarımda?

Belki gitmekten daha zoruydu
gidişi sessizce izlemek.
Bir yabancı gibi bakarken arkandan,
ben tanıdığın hâlimle kaldım.

Unuturum sanmıştım...
Ama bazı gidişler
zamanla silinmez
zamanı yararak kalır içimizde.

Seninle birlikte
bir ihtimal de çekildi içimden.
Şimdi hiçbir şey tamamlanmıyor,
çünkü eksik kalan
yalnız sen değilsin
ben de yarımım artık.
S.GÖL