05.12.1979 / İstanbul
Yine dalgalar söylüyor adını,
Rüzgâr, eski bir şarkının nakaratı gibi.
Gidiyorsun, sessizce
Ne bir martı çığlığı, ne bir elveda sesi.
Karanlık suya düşüyor hatıralar,
Birer birer boğuluyor gözlerimde.
Yelkenlerin, sabrın renginde;
Kime varır bu yol, kime döner bilmiyorum.
Belki bir limanda unuttun bizi,
Belki yıldızlar bile sormaz artık yolunu.
Ama ben, kıyıda hâlâ bekleyen o çocuğum
Bir mendil gibi sallıyorum kalbimi,
Dönersin sanarak, sessiz gemi.
Kayıt Tarihi : 8.11.2025 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!