Sessiz Gelin Şiiri - Vildan Altunbaş

Benim ben o gölgelerin katili,
Hayallerin umutların eli bombalı faili,
Hayat bu bir gün iyisindir,
Öbür gün yok senden delisi.

Öfkem bıçak gibi bilendi,
Artık hiçbir heves için çarpmaz,
Bu gönül nasılda köreldi,
Şu konuşamayan şiirler beni mahvetti.

Can çıkıyor bedenden,kalp atışı hızlı,
Boğazımda taş gibi bir yumruk,
Lokmalar takıldı zannediyorum,
Ne yazık ki Azrail’le can çekiştiriyorum

Hayatım söylendiği gibi akıyor önümde,
Her karesinde senin yüzünü görüyorum,
Yoktun çocukluğumda değildin geçliğimde,
Tüm hayatıma işlemişsin,yokluğun varlık kadar etkilemede

Dakikalar benimdi! , saatler benim,
Ömrüm halı gibi önüme serildi,
Nefesim kesiliyor bu sıkıldığım dert benim değil ki,
Karışma sen kimseye,karış toprağa da kemiklerin işlesin.

Gülüyorum zannetme, demin suratım asıktı,
Dilim senle konuşur, aklım bir yerlere takılı,
Sesim çıkmıyor öfkelerinize! ,sonu gelmez isteklerinize,
Ben öfkeyi pul biriktirir gibi biriktiririm içimde.

Tırnak kemiriyoruz artık! ,
Tırnaklarım korkularından uzayamıyorlar bile,
Kim biliyor umutlarım tükendikçe bir deliye dönüştüğümü,
Yinede sansınlar beni bu evin sessiz gelini.

25.04.2004
Yazan:Vildan Demirci Altunbaş