Sessiz Çığlık Şiiri - Mustafa Atiş

Renkli hülyalarına kan mı karıştı çocuk!..
Yitik sevdalarına can mı karıştı çocuk!..
Elinde oyuncağın mezarına gömüldü
Sen kalem tutacaktın, an mı karıştı çocuk!..

Ah!.. Sızlayan yarama merhem olmaz sözlerin
Nefesin daralmıştı kocaman yeryüzünde
Seni kabre götürdü o güzelim gözlerin
Masumiyet yansımış o narin gül yüzünde

Omuzların taşır mı vebalini dağların
O dağlar acımasız, o dağlar kâbus oldu
İhtiras sevdalısı karanlık dimağların
Şeytanı üçgeninde talihin makûs oldu

Şimdi sular kudursun, cesedini saklayan
Patika yollar ansın ardından izlerini
Sevmek neydi acaba, aile olmak neydi?
Rahmet yağsın, sulasın artık filizlerini

Seni kurban edenler gün yüzü görmeyecek
Sakın ha!.. Cennetine onları alma çocuk
Her bir fâni ölecek, adâlet ölmeyecek
Peygamberin yanından sakın ayrılma çocuk