Sessiz Çığlık - 3 Ali Çalışkan Anısına

Sessiz Çığlık - 3
Beyazımsı Kalp - Ali Çalışkan Anısına

veda etmeden önce bedeni sinyaller vermiş ama yapılan uzunca müdahaleye rağmen yanıt alamamışlar. önce doktor odasına sonra esmer bir adamın sarı renge dönüşmüş bedeninin yanına alınmıştım.

Yoğun bakım staf Doktoru, gel abla dedi önce, sonra başladı anlatmaya.
kardeşini hiç yalnız bırakmayan birine bunu nasıl söyleyeceğimi inan bilmiyorum, bu haberi sana verdiğim için çok üzgünüm, kardeşini çok sevdiğini biliyorum, inanmanı isterim çok uğraştık ama olmadı Aliyi kaybettik abla.
nasıl yani dedim hiç mi, hiç mi yaşamayacak?

tamam ben iyiyim sen yanına git, belki yaşıyordur, ne olur hocam, ne olur ben iyiyim gerçekten sen git Aliye bak demişsemde,
omuzumdan tuttu ve abla, Aliyi kaybettik dedi.
insanlar genelde unuturlar sağlıkçıların da kalbi olduğunu. gözyaşlarını tutamıyordu ve her kelimesinin ardından yutkunma gereği duyuyordu Doktor Bey.
aklımı toplayıp odasına yöneldim, bedenine yaklaşmadan, tavana doğru bakarak el salladım güle güle Alim diyerek, olurya ruhu hala buralardaysa diye.

sonra bedenine yaklaştım, dudak kenarlarını, burnundan sızan kanın kenarlarını, gözlerini öptüm ve ayaklarını. her iki ayağına sırayla başımı koydum ve parmaklarını öptüm teker teker, bir inşaat işçisi olarak ayakları tertemiz ve sarıya dönmüştü.

başımı omzuna koyduğumda hala acır diye endişe ediyorum, sağlık çalışan arkadaşlar normal olarak ara sıra nasıl olduğumu kontrol etmek için bana bakıyor, durum değerlendirmesi yapıyorlardı. genelde öyle olur zaten, insanlar dayanamadıklarında bağırır veya bayılırlar, ablamlar öyle yapmıştı. benimse içimde kurt, aslandan daha çok kükreme sesi vardı , bu ses dışarı çıkmıyordu ama içime aktıkça sağır ediyordu ve kalbim yanardağ gibi patlıyordu. parçalanıyordu organlarım, yalnızdım ve Ali bana bir şey yapamıyordu, ablaların ablası diyerek sarılmıyor, acımın hafiflemesini yardımcı olmuyordu.

,, o yüzden mutlak ki bazı kavuşmalar sarılma ile bitmeli''

yeşil yol filminde John Coffey' in ağzını kocaman açarak içindeki zehri dışarı attığı sahnede olduğu gibi kız kardeşimle bahçeye çıkarıldığımızda avazımız çıktığı kadar bağır mıştık, ablam ise bayılmıştı..

hastanede kaldığım gün boyunca bahçede olan o iri köpek beni görmüş yanıma gelmiş bacaklarıma ilişmişti, ruhunun bana sarıldığını biliyordum. Ali'nin ruhunu orada kimse görmedi, bende öyle, ama O'nun Ali olduğunu biliyordum.

Yoğun bakımdan çıkma olasılığının zayıf olduğunu her fırsatta duyuyorduk, çıksa dahi hayatı boyunca yatağa bağımlı olarak kalacaktı. Bu olayı üç farklı yönden değerlendiriyordum.

1. olarak sağlıkçı tarafımla baktığımda, evet yaşaması imkansız gibi gözüküyordu, ama 2014 yılında da bu adam bir hafta süren ağır yoğun bakım sürecinden çıkmıştı, o zamanda hemşire hanım boşuna beklemeyin eve gidip cenaze hazırlıklarınızı yapın diyorlardı ve ben bir an olsun eve gitmemiş yoğun bakım kapısının girişinde gelen gidenleri rahatsız etmeyecek şekilde dilenciyi andırır duruşla beklemiştim ve içerden Alinin börek istediği haberiyle elim ayağım dolanmış havaya sıçramıştım. yine yoğun bakımdan çıkması mümkün olabilirdi, bizler tahmin edebilir ya da sonuçlara göre konuşabilirdik ama her şeyi Yaradan bilirdi. ,, O, ol der ve olur du''

2. olarak insani olarak düşündüm yatağa bağımlı olsada bakabilir miydik gerçekten de, onun bu durumda ki psikolojisi nasıl olurdu, dua mı ederdi, isyan mı?

3.olarak abla tarafımla baktığımda şefkat, sıcacık sevgi ve sevginin çeşitli tonlarıyla karşılaştım, yokluğunun düşüncesi etimde mayın acısına dönüşüyordu ve içimde bir yerlere olmayan tırnağım batıyordu. kesinlikle yaşamalıydı ve onu önceden olduğu gibi tekerlekli sandalyeden dışarı çıkartmalı, gökyüzünü göstermeliydim,ve yine şükür kurbanı kesecektim.

ama ben başaramadım, ne mesleğim, ne sevgim onu buradan çıkarmaya yetmedi, evet başaramamış idim. ALİ ARTIK bundan böyle HİÇ YAŞAMAYACAKTI, BEDENİNE SARILAMAYACAKTIM.!
esasında, ALİ YAŞIYOR BEN İSE ÖLMÜŞTÜM, ve kavuşmamız için ALİNİN ölmesi gerekiyordu, insanın sevdikleri ölmez ki gömülür _____________/

içimizde öldürdüğümüz yaşayan ölüler doluyken, gömülmesine rağmen yaşayan sevdiklerimizle varlardı.

05.06.2023
Huri Çalışkan