Sessiz Çığlık -1 Şiiri - Huri Çalışkan

SESSİZ ÇIĞLIK
( Beyazımsı Kalp Ali ÇALIŞKAN Anısına )

Kasım aylarından bir zamandı, mutfağın penceresinden bakıyorum
Şekersiz kahvemi yudumlarken Ali geliyor aklıma, boğazım düğümleniyor
Bir şey olduğundan değil
Hani hasret tanır ya sevgiyi, ondan yani
Arıyorum Aliyi
Ablaların ablası diyor efendim yerine
Tebessüm ediyorum kendime
Diyorum seni seviyorum, bende diyor, bende seni seviyorum ablaların ablası, kapatıyoruz telefonu sağlıcakla kal aman ha dileklerimizle
Sabah saatleriydi 09:00 belki 09:30 civarı, kardeşlerimi de ekleyerek ablamın varlığına mesajlar yazıyorum, koyu renk saçlarıyla gölgesine bizi alan ablamızın, bakışlarıyla annemizi aratmayan ablamızın
Kış gününe denk gelmişti ikimizin de doğumu
Aylar’ dan şubat günlerden üçü
Ablam ayın başını ben sonunu almıştım
Âlim’in mesaj trafiğimizde meşgul olmasını istemiyordum, üç kız kardeşin sohbetleri bitmezdi neticede
Ali’nin işi de riskliydi öyle ya kafası dağılmamalıydı
Konuşulması gereken konular biter mi hiç kızlar arasında
Çoğunlukla sohbetlerimizi Ondan ayrı tuttuğumuz ,,kardeş candır’’ grubuna yazıyorum
Zaten öyle düşünceli Çocuklarız ki birbirimizi de çok seviyoruz

Gün ev işleriyle geçiyor, vakit bulmuş bloğumda yazılar yazıyorum
Akşam saatleri olmuş ama hala ablamın doğum gününü kutlayan mesaj yazmamıştı Ali
İnşaat işleri kolay değildir ki zaten, zaman bulamadı demek ki.!
37 yıldır kardeşiz, Çocukluğumuzda evin içinde koşturduğumuz
Zaten Aliyle ben evi lunaparka dönüştürendik
Ne elimiz ne ayağımız durur
Biz birbirimizi çok severdik.

Oğlum odasında, ben Müşfik’in annesin sıkı sıkı tembihlediği aman ha kızım Çocuk yemek döker, eskir dediği, odanın içini renklendirmeye gücü olmayan zümrüt yeşili koltukta oturuyorum
Bu evde öğreniyorum ki, beton duvarların suçu yok renklendiremediği duvarları.

Bu şehrin sokaklarında hissettim
Soğuğun elleri acıtan jilet kesiklerini
Kendi evimde kiracıymışım gibi hissettirilişimi
Meğer zengin topraklarda da aç kalıyormuş ya insan
Gelen aramada amcakızı Zeliha adı yazıyor
Yazıya öyle odaklanmışım ki içim titriyor birden
Çocuklarla ilgili yazılarda derinlere vurmaz mıydım ki zaten
Efendim diyorum Zeliha’ya
Neredesin abla diyor, dışarda mısın evde mi?
Diyorum neden ki?
Evde misin diye soruyor ısrarla
Evdeyim de neler oluyor diyorum
Abla otur ayaktaysan diyor
Zaten oturuyorum Zeliha neler oluyor söylesene artık diyorum yerimden zıplayarak
Abla diyor korkma ama Ali inşaattan düşmüş iyiymiş diyor
Nerden düşmüş diyorum
İş yerinden düşmüş 4.kattan
Ve…
Hayatımda ilk defa
Telefonu fırlatıyorum karşı ki duvara
Oğlum koşarak geliyor yan odadan
Anne.! Anne.! Diye bağırıyor, elimi tutuyor, kollarımı çekiştirerek
Oturuyorum, kalkıyorum, etrafımda dönerek
Yine oturuyorum, yine kalkıyorum evladını kaybeden anne gibiyim sağıma soluma bakınıyorum
Aradığımı bulamıyorum, ne arıyorum ki zaten.!
Oğlum anne.! Anne.! Diyor daha baskın, kollarımı çekiştirerek
İçime tanıdık acı geliyor, boğazımı boğan, gergefimi dolan
Bu Ali’nin acısıydı
Ali. Alim öldün mü Alim
Şehir dışında değildi Allah’tan Müşfik
Gidiyorum ben diyorum Ali düşmüş
Ankara’ dan İzmit’e yolun uzunluğu gözümde büyüdükçe büyüyor
İçimin acısını hafifletmeye çalışan Müşfikin elini ittiriyorum
Müşfik elimi tutmaya çalıştıkça içime ihaneti batıyor
Sakın diyorum, sakın bana yaklaşma, bu olay ayrılma kararımı etkilemeyecek
Hep acılı zamanlarımda kafam yalnız kalıyor, ya duvarda ya pencere camında
Hastanenin numarasını buluyorum Doktordan haber alıyorum
Hayati tehlikesi var Hemşire Hanım diyor
Kırıkları var, iç kanaması başlamış diyor
Güldüğünde yüzünün hali geliyor aklıma, kokusuyla, sarılışlarımız
Ama siliniyor hepsi gözümün önünden bir çırpıda
Ali diyorum Alim dayan.!
Varıyorum hastanenin koridorlarını yara yara istikametimi acile çevirerek
Ablam geldi bacım geldi diyor
Kardeşim abla.! Abla.! abim düştü diyor arkamdan yetişmeye çalışarak
Sedyede görüyorum Âlimi
Yüzü balon gibi şişmiş, kan revan içinde yatıyor kımıldamadan
Alim diyorum geldim ben.!
Elini tutuyorum kanlar içinde ki elini, göz kapaklarıyla onaylıyor
Beni anladığını
Oh Âlim diyorum şükür harika gözüküyorsun
Geçecek yavrum diyorum
Dizlerimin çözülen bağında
Taş oturuyor yine boğazıma, ittirmeye çalışıyorum gözyaşımın suladığı kursağımla
Çocuğunu kaybeden anne gibiyim, etimi canlı canlı kesiyorlar
Kan olmayan yerlerini bulmaya çalışıyorum, sarılıyorum bedenimi değdirmeden
Ağladığımı görmesin istiyorum
Ali diyorum.! Ali.!
Ali’ ye bakarken içim mayın acısı, ejderha yanığı, akrep acısı
Ali’yi yoğun bakıma alıyorlar...

08.04.2023
Huri ÇALIŞKAN