Canımı aşkıma takmıştım,
sen görmedin
Oysa ne umutlar asmıştım
yalnızlığıma
kurusunlar diye
Görmedin,
yüreğime giden mağaramı
Yeraltıma ramak kalmıştı oysa,
bilmedin
Derin bir kuyuydu
yolumu aydınlatan hüzün
Ve bir gözyaşı seliydi
içimdeki yeryüzün
Issız ve yalnızdı gecemiz
Suskunluklarımızda
saklıydı
oysa
her şeyimiz
Ne ben söyledim
yüreğimdeki dilsiz cümlelerimi
Ne sen bir araya getirebildin
aşka giden hecelerini
Bir daha gelir miydim
Ya da beni bekleyen
biri var mıydı bu istasyonda,
bilmiyordum.
Sonra ben gittim.
Bir vapur düdüğü
yankılandı gecede.
Ve bir deniz
Yalnızlığında
ağladı
Sessiz
sessiz...
Kayıt Tarihi : 24.11.2014 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!