Gün öyle bir acı öyle bir karanlık ve soğuk ki, güneşi görmüyor gözlerim, sıcağını hissetmiyor bedenim.
Ruhum inim inim inliyor.
Zaman sanki durdu o ana kilitlendi geçmiyor.
Ne kadar bağırsam da çığlıklar atsam da duyulmuyor soluksuz kalıp gitgide daha çok tükeniyorum.
Çehremdeki o tebessüm dahi yok oldu. şunu çok iyi anladım ki bazen zaman her şeyin ilacı olmuyor daha da sarpa sarıp yokuş aşağı koyruluyor.
Sızlıyor yine yüreğim kalbim yaralı gözlerim fersiz ve sensiz.
Geçmiyor bir türlü geceler karanlık soğuk ve ürkütücü.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta