Gün öyle bir acı öyle bir karanlık ve soğuk ki, güneşi görmüyor gözlerim, sıcağını hissetmiyor bedenim.
Ruhum inim inim inliyor.
Zaman sanki durdu o ana kilitlendi geçmiyor.
Ne kadar bağırsam da çığlıklar atsam da duyulmuyor soluksuz kalıp gitgide daha çok tükeniyorum.
Çehremdeki o tebessüm dahi yok oldu. şunu çok iyi anladım ki bazen zaman her şeyin ilacı olmuyor daha da sarpa sarıp yokuş aşağı koyruluyor.
Sızlıyor yine yüreğim kalbim yaralı gözlerim fersiz ve sensiz.
Geçmiyor bir türlü geceler karanlık soğuk ve ürkütücü.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta