Gün öyle bir acı öyle bir karanlık ve soğuk ki, güneşi görmüyor gözlerim, sıcağını hissetmiyor bedenim.
Ruhum inim inim inliyor.
Zaman sanki durdu o ana kilitlendi geçmiyor.
Ne kadar bağırsam da çığlıklar atsam da duyulmuyor soluksuz kalıp gitgide daha çok tükeniyorum.
Çehremdeki o tebessüm dahi yok oldu. şunu çok iyi anladım ki bazen zaman her şeyin ilacı olmuyor daha da sarpa sarıp yokuş aşağı koyruluyor.
Sızlıyor yine yüreğim kalbim yaralı gözlerim fersiz ve sensiz.
Geçmiyor bir türlü geceler karanlık soğuk ve ürkütücü.
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta