Bensiz geçen yıllarını saymıyorum,
Sessiz fotoğraflarını seyrediyorum.
Yüzün o kadar saf, o kadar masum ki;
Hayatın bütün gizemini görüyorum gözlerinde.
Sen, uzaklardaki sevgilim;
Seni sevmediğimi sanma?
Sen susuz çöllerde kavrulurken,
Yağmur bulutlarını ateşe veren bendim.
Sen, toprağa ektiğim umut tohumusun,
Koca ormanda filizleneceğiz,
Gövdemde uyanacaksın ince dallarınla.
Seni su gibi,
Hava gibi,
Ekmek gibi,
Katıksız seviyorum...
11 Şubat 2004
(Dünyamızdaki ADA’dayım)
Kayıt Tarihi : 11.3.2004 18:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/11/sessiz-bir-ask-filmi.jpg)
susmak konuşmanın kokusudur ya da.
anlatım harika. tebrikler Sayın AYDIN
TÜM YORUMLAR (2)