Sessiz Akan Gözyaşlarım Şiiri - Güven Tekin

Hayat öyle türlü oyunlar oynadı ki bana.
Sokaklar ,hepmi çıkmaz sokaktı? bana.
Kime sarılsam, en çokta o dağladı yaralarımı.
Sesim çıkmaz, susarım yalnızlığıma.

Zifiri karanlıkta kalmışım, ölüm sarar bedenimi.
Doyasıya koşamadan ,hayatın bağrından.
Sessiz çığlıklarımın, dermanı kim de?nerde ?
Kapatırım gözlerimi, hayallerimi çalanlara, ama dua okurum, ama beddua.

Yarım kalmış bir beden,parçalanmış ruhum.
Kim sever artık, bu yaralı bedenimi.
Gözyaşlarım kontrolden çıkmış, durmaz bir türlü.
Ölmek kurtuluş değildi ,daha çok acıya sürüklenmekti.

Sessiz çığlıklarımı, herkes aşk acısı sandı.
Kimse bilmedi ,yüreğimdeki yaraları.
Ömrüme, geceleri ay da doğmuyor be annem.
Dermanı yoktur ,ilacı yoktur,bu yaranın .

Yağmurlar yağıyor yüzüme, yok yok ,yağan gözyaşlarım.
Unutulmuyor geçmiş, gelir peşimden.
Duyulmaz feryadım, figanım bir türlü.
Allah bilir ,çektiğim çilenin çaresiz haykırışını .