Beni çağırmayın ağıtlarınıza
kan damlarken acılardan
ölünün kefeni ak ketenden
sarkıyorsa yerini beğenmek için
mezarın kenarından
öldürür bu manzara beni
beni çağırmayn ağıtlarınıza.
Lal dillerimi şarabın kan renginde boğayım ben de
Sessizce ağlayayım ölenin arkasından
Hayatını hayal edeyim beynimin dehlizlerinde
Yalın yaşanmışlıklarına sayfa sayfa bakayım
Hüzünlerine ağlayayım damla damla
Sevinçleri varsa;
buda şu günlerde mutluydu diye
mühür basayım günlüğüne
ben onu sessizce yad edeyim
ama ne olur beni çağırmayın ağıtlarınıza.
Kayıt Tarihi : 20.10.2012 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)