zaman
ah o sinsiliği evrenin
kaçamak yapışı
ilk patlamadan arta kalan
yokluk
uydurmamız
büyük yalanımız
biliyoruz artık
yüzümüz eskiyor
tüm yılanlar
tüm karıncalar
gövdemizde
dans ediyor
ateş böceklerini seyre dalıyoruz
ah zaman
o ilk göz ağrısı evrenin
sinsi bir gülüş
acı bir iz bırakıyor
bedenimiz sessizce ağlıyor.
Kayıt Tarihi : 8.6.2007 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!