kurumuş bir yaprak
rüzgarlı akşamlarında şehrimin
usulca koşuşturuyor ya,
işte ben senin ayak seslerine benzetiyorum..
dönüp bakıyorum ardıma
yapraklar alay ediyorlar yokluğunla
ben sırf bu yüzden
sessiz sedasız terketme planları yapıyorum
ayak seslerini,kulaklarıma alıştıran şehrimden....
Kayıt Tarihi : 16.5.2010 02:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!