Sesli Harfsiz Duygular Şiiri - Hakan Gebeş

Uzaklara vuruyor güneşin aydınlığı,
Örtüyor bedenimi serdiğin karanlıklar,
Bak onlar da öğrettiler bana yalnızlığı,
Ardın sıra gelen,uçup giden martılar.

Bu kadar sessiz miydi dalga,deniz bu kadar tatlı?
Meğer sensiz herşey dönüyormuş tersine,
Akrep neden kovalamaz ki yelkovanı,
Zaman öldürüyor beni büyütmenin aksine.

Koşup gittin sen de bir hayalin peşine,
Anlamadın gerçekten daha uzcuzdur yalanlar,
Gençliğin geçeceği gelmedi hiç fikrine,
Ama yakacaklar canını geçmişinden kalanlar.

Hayatın rengine kurban ettin kalbimi,
Ellerini tutmadan kapanır mı avuçlar?
Atıp beni kenara alıp gittin kendini,
Banaysa bıraktığın sessiz harfli duygular...

(bittiği zaman hayatındaki kurgular,anlayacaksın boşa geçtiğini gençliğin,elbet konuşacaktır sessiz harfli duygular,başlayacak o zaman can yakışı gerçeğin...)