/deniz bu kadar uzakta mı kaldın, mavini görmesem bile sesini duymaz mıydım/
Güneş doğdu doğacak yola karşı.
İçerden bile buz tutmaya başlayan camın ardından seyrediyorum. Işıklar gökyüzünü kış mavisinden önce, bulutların arasından başlayarak düşlerimin içinde kalan son kızıl pembeye boyuyor. Asfalttan ayrılıp orman içinden dağ yoluna sapıyor
ve ilerliyorum.
Hiç ses yok çamurlu yolda tekerleklerin çıkardığı sulu hışırtıdan başka. Bütün doğa bir karşılama öncesinin heyecanını değil sessiz bir uğurlamayı bembeyaz kabullenmiş gibi. Arabadan iniyorum.
Buralarda dumanı tüten bir baca olmalıydı diyorum. Ve bu sessizlikte bir ses olmalıydı. Mesela dağların eteklerinde yol alan bir trenin sesi gelmeli kulaklarıma. Geceden kalmış olsa da sabaha yankılanırmış gibi. Söyleyemediklerimi saklamış kompartımanlarına da sana doğru yol alıyormuş gibi. Çocuk gözlerimin önünden geçip gidiyormuş gibi…
Tamamını Oku
Kimden : Nazlıhan Hasköylü (Bayan, 47)
Kime : uzungemici / cevat çeştepe
Tarih : 13.01.2009 12:54 (GMT +2:00)
Konu : Yn: SESLERİ DUYMAK, IŞIĞI GÖRMEK - yeni şiir
ben şiir tadı almadım...evet yine insanı sürüklüyor yine her satırda bir an önce sonrakine geçmek için sabırsızlandırıyor insanı ama bu kez şiirlerinizi özlediğimi daha çok hissettim ne yalan söyleyeyim...
fondaki melodi ses olarak yazıya uygun iyi bir seçimdi...insanın kafasına kafasına vuran...belki de o beni uyandırdı kim bilir?
ben otorite değilim...affınıza ve iyi niyetimden kuşku duymayacağınıza olan inancımla dillendirdim...
yaşadığımı anlayabilmek için, dumanı tüten baca ve bir ses mutlaka olmalı
ve en öfkeli bulantısında yalnızlıklarımın, bana senin baktığın gibi bakmalı
alıyorum silahımı elime ve üç kez ateş ediyorum havaya… güm, güm, güm
duman gibi, ses gibi işte böyle bekliyorum üstüme gelmeni, çığ gibi gülüm
çığ gibi…
(hangi ağaçtan kanat açacaksa bu kuşlar, senden önce asla uyanmamalılar)
…/
Sessiz kasabanın tek dükkanından içeri girdi kürk mantolu kadın, saçları kış güneşinde daha bir parlıyordu. Manşonundan çıkarmadan ellerini etrafa göz attı ve satıcıya dönerek “biraz hüzün, bir parça geçmiş ve bolca umut almak istiyorum ama lütfen karıştırmayın hepsi ayrı paketlenecek” dedi. Satıcı muzipçe gülümseyerek “hımm, çayın yanına mutluluk keki mi yapacaksınız? Asıl gerekli olan malzemeniz var mı peki?” diye sordu. Evet dedi kadın dışarı bakarak, her zaman yüreğimde bolca bulunur.
Bekleme koltuğuna otururken hala dışarı bakıyordu. Affedersiniz, beklerken sıcak bir şiir alabilir miyim diye seslendi arka bölüme geçmekte olan satıcının ardından. Kısa bir süre sonra satıcı nazik bir şekilde şiiri uzatıyordu kadına, “yanında kısacık öyküsü ile servis ediyoruz” dedi ve eğilip fısıldar gibi “şekeri şairi tarafından karıştırıldı”.
Yudum yudum içmeye başladı kadın, bu soğukta içini ısıtıyordu. Birden uzaklardan bir silah sesi geldi, güm güm güm… Yerinden fırladı kadın “siparişim hazır mı acaba benim hemen gitmem gerekiyor”. Paketini özenle tutarak hızlı adımlarla adeta koşarcasına çıktı dükkandan. Kuşlar haber götürdüler mi diye düşünerek geç kalmamak için daha da hızlandı. Doruğa vardığında nefes nefeseydi, arkasından parlamakta olan kış güneşi saçlarını ışıtıyordu. Uzaklarda onu gördüğünde gülümsedi, kuşlar aşağı yamaçlardan ona doğru uçup yanında duruyorlardı. Kollarını iki yana açtı kadın ve kendini aşağıya bıraktı, çığ gibi çoğalarak, ona doğru…
…./
Sevgi ve saygılarımla...
istediğimiz sesi duymak aradığımız ışığın günümüze saçılması ve her dem yürekte hissedilmesi..sanırım bu bir sevgi isteyişidir ve özlem midir ki kimi zaman çanları vuran...
belki de denizin kendisidir sesleri taşıyıp geceleri yakamozuyla ışığını saçan bence de deniz olmalı...
tebrikler sayın ustam sabahın en güzel çalışmasını okudum kutluyorum...
Hayatın gerçeklerinden güzeli, aydınlığı arayışı irdeleyen mükemmel bir anlatım. Sizi kutlar başarılarınızın devamını dilerim.
Tüm bir yaşamın istediğimiz sesi duymak, aradığımız ışığı görmek üzere programlandığının basit anlatımıdır derken tevazu içinde,hayatın ta kendisini anlatıyorsunuz Sayın Cevat Çeştepe…
Şiirin her yönüyle hiç düşüşe geçmeyen çizgisi ve masal tadında anlatımı biryana
verdiği mesaj muhteşemdi.
keyifle okutmanın yanı sıra düşündürmek gibi…
Kutluyorum saygılarımla
Güzel yüreğinizde sevgi ışığı eksik olmasın sevgisiz yüreklere doğru bir kıvılcım olsun çaksın..
sevgiler hep sizinle olsun...
kaleminizden sevgiler çağlayan olup aksın...
bu ışık gökyüzünde yakamoz olmalı rüzgar dalgalarında, sen deniz olmalısın/
beklentidir soruların kaynağından dökülen ve uzun bir hikayedir gözlerinde kısalan... üzülme sevgili, tren acı sirenlerinden beni doğururken... biz ömrü hep böyle bildik en can alıcı tümcesinden...
tebriklerimle...
Ben ormanların içinden daha yükseklere, dağın doruğundaki çocukluğumdan bu yana sadece bana ve belki bir de sana, göz kırpmakta olan o ışığa doğru tırmanıyorum.
/bu ışık gökyüzünde yakamoz olmalı rüzgar dalgalarında, sen deniz olmalısın/
******O Çığ gibi ses ve Işık, Hep yüreğinizinle beraber olsun..yine kalitesiyle gerçek şiirdi..saygımla...
Bu sayfada ne okusam hepsi şiir di bugün okuduğum bu harika şiir de olduğu gibi...Derin anlamları ve kendine has ifadeleri şiirin ve şairin sahip olduğu kaliteyi ortaya koyarak bize bu şiiri okumuş olmanın verdiği hazza götürüyor.Sevgiler ve saygılar
''yaşadığımı anlayabilmek için, dumanı tüten baca ve bir ses mutlaka olmalı
ve en öfkeli bulantısında yalnızlıklarımın, bana senin baktığın gibi bakmalı
alıyorum silahımı elime ve üç kez ateş ediyorum havaya… güm, güm, güm
duman gibi, ses gibi işte böyle bekliyorum üstüme gelmeni, çığ gibi gülüm
çığ gibi…
(hangi ağaçtan kanat açacaksa bu kuşlar, senden önce asla uyanmamalılar)
giriyorum kapıdan içeri, bir odun sobası gibi ısınıyor içim, dumanım tütüyor
köşe masada ve anlatacağım her şey ortada,gözüm başka bir şey görmüyor ''
Emeğiniz içimi ısıttı, kutlarım efendim. saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 85 tane yorum bulunmakta