Sesler - VI Şiiri - Mustafa Hakkı Kurt

Almatı'da, tramvay biletçisi Farida'nın, yıllardır görmediği ve ısrarla beklediği ilk ve tek göz ağrısı Arman için duraklara, ağaçlara ve yollara söyledikleridir.

Güz yelleri esmeden gel, Arman
Yapraklar sararmadan
Topraklar soğumadan
Bulutlar kararmadan
Sis inmeden dağlara...

Kuşlar gitmeden gel, Arman
İçimdeki şarkılar bitmeden
Sesler dinmeden
Perdeler çekilmeden
Sürmeler vurulmadan kapılara...

Işıklar sönmeden gel, Arman
Karanlıklar basmadan
El ayak çekilmeden
Ay buluta girmeden
Gölgeler düşmeden sokaklara...

Masallar bitmeden gel, Arman
Devler uyanmadan
Şehrin kapıları kapanmadan
Fermanlar okunmadan
Sehpalar kurulmadan meydanlara...

Güller solmadan gel, Arman
Bahçeler tarümar olmadan
Haramiler yolları tutmadan
Cenk davulları vurulmadan
Künyemiz verilmeden muhafızlara...

Karlar yağmadan gel, Arman
Yüreğim buza kesmeden
Gönlümün çerağları sönmeden
Çıplak ağaçlara dönmeden
Yaban eller girmeden bağlara...

('Almatı Ey Almatı' adlı dosyadan)