Bu şehrin saat kulesinden, Sesler geliyor zamanı çalan. Sonsuz bir ışıktır özlediğimiz, Düşlerimizde açan. Gidiversin alı al, moru mor dünya. Ben, at sürmeyeceğim, yalana doğru. Bir nur akacak önüm sıra, Sancıların doğurduğu. Ve bütün düşünceler yıkanmış. Bütün yalanlar yasak Düşüp geleceğim arkan sıra; Baş açık yalın ayak. ? 1979 yılında Samsunda yazdığım bu şiir son kıtasının ikinci mısraı 2005 yılında çıkardığım İkindi Işığı isimli kitabımdaki gibi bütün kitaplar pampak şeklindedir. Uzun yıllara dayanan bir arama serüveninden sonra (otuz yıl) 2010 yılında yukarıdaki şeklini almıştır. Sanatın çilesini çekmek isteyenler için iyi bir örnek olacaktır (Tarık Özcan)
Tarık ÖzcanKayıt Tarihi : 8.12.2011 19:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tarık Özcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/08/sesler-geliyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!