Sesler Şiiri - Erdem Bağcı

papatyanın sesiydi duyduğum....
gülün sarmaşığın....
bir çalı kuşuydu belki de....
çınlıyor kulakları aşığın....
hışırdayan yaprakları yemişenin....
ayranı katık yapan kaşığın....

çeşmeden şırıldayan suydu....
dökülürken tahta oluktan....
kurbağalar ötüşüyor mutluluktan....
kiri akarken bulaşığın....
bir serçe kuşu bakıyor uzaktan....
anlamı var tatlı talaşının....

serçeler sığırcık kuşları....
doldurmuş ağaçları.....
bir cümbüş bitmeyen serenomi....
üstünde başımın....
leylekler eşlik ediyor....
yuvada yavrularını bekliyor....
sonuna gelirken günün telaşının....

hafiften rüzgar sesi....
alıp veriyor sanki nefesi....
yapraklar titreyen otlar.....
eğiliyor sırtına gardaşının....
bir gülümseme bir fısıltı.....
çeşmede kadınlar konuşuyorlar....
suyla dolarken bakracının....

karışıyor sesler birbirine....
biri susarken biri konuşuyor yerine.....
güneş tüm kızıllığıyla ufukta.....
üzerine düşüyor kırpık bakışımın....
dağların zirvesinde en dorukta....
güzelliği bambaşka akışının....