bir gün seni de birileri konuşur
gıyabında
geride bıraktığın seslerden
yürekler, diller
seni hatırlarlar
hırsızlıktan kaçarcasına
bırakıp da gittiğini
sahnelediğin oyunları, skeçleri
parmak izin gibi
ayakta alkış tutanlar ve yuh çekenlerin sesi.
ve perde....
sen gittin geleceğe
yaşanmamışa
bazen adım adım, çoğu zaman koşarcasına
sesleri duymazcasına, umursamazcasına
oysa
her arkana attığın
ayaklarının altında ezip geçtiğin
yaşadığın, yaşadığını sandığın gün
çoğalırlar insafsızca
O sesler
bazen ömre ömür katarlar, coştururlar
bazen de alıp götürürler ansızın
yaka paça; ocağından, yatağından
nihayet...
her şey Sonla sonlanır
varlığının izlerini silmek istercesine
mutluluk, pişmanlık,... nefes
ve... nihayet o sesler
lakin, bileceksin ki
son sese ses vereceksin
hesabını...
alabilirsen de mükafatını...
Kayıt Tarihi : 29.5.2011 23:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Başar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/29/sesler-36.jpg)
Selşam, sevgi ve saygıyla..
TÜM YORUMLAR (21)