Uzun bir günün ardından
Yüreğimde senden kalanlarımla
Evimin kapısını açtım.
Yalnızlığıma açılan bir tünel gibiydi.
Sensizliğin garip kokusu sinmişti
Evimin her bir köşesine.
Pencereme vuran, günün son ışıkları
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla