Yelkenlileri seyrediyorum, direklerinin boyları hep ayrı, tekne boyuna göre ayarlanmış. Denizde salınışları bu hesaba bağlı. Yüreğimin direkleri neye endeksli diye düşündüm. Öyle med cezirlerle dolu ki hangi hesaba göre ayarlanmalı gönlüm. Sevmenin aritmetiği yok. Çıkarsın bazen,bölünürsün ya da çarpılır,toplanırsın. Tüm bunların sonucunda sevgiyle dokunmak çıkar.Sevgiyle yaklaşmak. Sevmek yani.
Ay ışığı öyle güzel vuruyor ki geceye ve denize. Uzaktan gelen melodilerle kadehimdeki beyazım,seninle bu gece bütünleştik. Bu gece seni düşündüm özlemim. Özlemlerim öyle çok ki,katagorize edemiyorum duygularımı, Ben benim diyorum kendime,aynalara baktıkça yüzüme gülümsüyorum. Yüreğime kara düşürmedim, düşürmedim ki hala sevgiye inanıyorum. İnsanım saçımın telinden ayağımın tırnağına kadar. İnsan kadar hatalarım var. Korkularım var. Tüm benliğimde sevgim var. Sevmek özlemek düşlemek. Düşlerimde seni düşünmek.
Öyle yalnızım, öyle kalabalığım ki bu gece. Bir yanımda güller açmış kucaklamış beni sevgi, bir yanım kurak çöl sanki
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,