Günlerdir yağmur yağıyor burada. Uçsuz bıcaksız denizde şimşeklerin aydınlattığı gökyüzü var. Sesini özledim. Yalnızım. Yalnızlığımla arkadaş oldum kaç zamandır.
Ama sesini duyamamak merhaba deyişlerinden uzak günler geçirmek ve bu günlere eklenecek yılları düşündükçe derin bir kahır doluyor yüreğime
Giderken şehrimden
Yüreğinden koptuğumu bilmiyordum
Yalnızlığa herkes gibi bende alışırım
Martılarımdan, vapurlarımdan
Hatta Salacak tan uzak nefes almaya
Ama merhabalarını özledim
Vedalarını gidişime saklamışsın
Kendimi, okunmuş da sonra yırtılıp atılmış
Mektup gibi hissettim.
Oysa ne güzeldi yazmak sana
Ve ne güzeldi paylaşmak İstanbul u
Artık gelişlerimi bilmeyeceksin
Salacak ta çay içmelerimi
Aynı şehirde nefes alırken ikimiz
Çok yakında olup uzakları yaşayacağız
Ne zaman martı görsen denizde
Ya da vapurların arkasından gidenleri
Aklına ben geleyim
Çığlıkları, benim kederim
Yüreğimin yaşı bedenimde
Tüketilen bir sevginin
Titrek haykırışı kalemim
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çığlıkları, benim kederim
Yüreğimin yaşı bedenimde
Tüketilen bir sevginin
Titrek haykırışı kalemim
Çok şahane paylaşımınızı okudum dogrusu duygulandım yüregine sağlık
salim erben
TÜM YORUMLAR (17)